Space-Modulation is a computer-generated film.
The image consists of 14 x 14 = 196 points, equally divided across 8 layers.
The only thing happening in the film is a continuous exchange of layers(so with a
repeated frequency of 8 frames), and a gradual increasing scale-enlargement of the
first layers and reduction of the last layers.
The enlargment and reduction cause movement and depth in the image. In the beginning the
image is absolutely flat, at the end it shows an extreme effect of depth. Somewhere
between beginning and end there must be a moment where the image crosses the border
between flat and spacial, and where it actually is not this, neither that.
In making the film I concentrated on finding and emphasising this special moment.
What surprised me was, how far I had to stretch the time-scale, to slow down the change,
to get the proper image.
(22-11-1994, Bart Vegter)
Space-Modulation is ontstaan n.a.v. een ruimtelijke puntenstructuur (in materie) waar ik mee bezig was.
Ik schreef daar een computerprogrammaatje voor om te kunnen zien hoe zo'n beeld, vanuit verschillende kanten bekeken, er uit zou zien, en kwam ondertussen op het idee voor deze film.
De film is een onderzoek over ruimtelijkheid. Het beginbeeld is vlak en eenvoudig; een aantal geordende punten. Het eindbeeld is eigenlijk banaal, door zijn extreme dieptewerking die je vaak in allerlei computerprodukties tegenkomt. Waar het mij om ging was het vinden van het moment waar het beeld noch 2-dimensionaal, noch 3-dimensionaal is. Waar het zich precies binnen die ene minuut bevindt is niet te zeggen, want subjectief. Čn (en daardoor is de film ook een onderzoek naar de tijd), toen ik er aan werkte bleek dat heel minieme veranderingen in de tijdstippen waarop ik iets liet veranderen een grote invloed hadden op de ervaring van het kijken. Veel meer dan ik verwacht had.
(17-10-1994, Bart Vegter)